İnsan İnsandan Korkar mı?

Beklentilerimin gerçekleşmemesini kabul edebilirim. Beni üzen her şeye göğüs gerebilir, en azından çabalayabilirim. Hayal kırıklığını taşıyabilirim. Her türlü duygu durumumu bakış açımı değiştirerek yönetebilirim. Sadece tek bir yerde çöküyorum:
Karşımdaki bile isteye, hesaplı kitaplı kötülük yapmaya hazırsa, hayal gücümü aşan entrikaları ustaca çevirebiliyorsa, her yolu mübah görecek hazır bulunuşluğu varsa...
Sırf kötülük olsun diye adaleti silmiş, erdemli davranabilmeyi yitirmiş, yani ahlaki bir yozlaşmanın eşiğindeyse... Çöküyorum, kötülüğün bu kadar bilinçli bir eylem olmasına şaşırıyorum. Sınırı olmayan kötülükten korkuyorum...

SÖZ

Yok öyle, 

Bu sefer hüznümün tellerini elime saz diye alıp sızlanmayacağım,

Senden gelen neyse, bil ki başım üstüne...

Kalbini sarıp sarmalamak varken şimdi,

Mazideki yaranı bir de ben sızlatmayacağım...