Gittiğin gün ben kalem tutmayı bıraktım, sana yazmamak için...
Baktım yazmadan hayata tutunamıyorum,
Sonra sana tutunmayı bıraktım.
Geldin, ben çok uzun bir rüyadan uyandım.
Boyumdan büyük, yaşımdan ağır, yaşadıklarımdan daha da karmaşık,
Önce yokluğun çaresizlikti, şimdi varlığın...
Geldin, beni koca bir çelişkinin ortasında bıraktın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder